در طب ایرانی سابقه استفاده از مواد استخراج شده از برگ لاواند برای درمان بیماری های مختلف وجود دارد. برای ارزیابی اثرات ضد درد و ضد التهابی لاواند؛ عصاره هیدروالکلی، ترکیب پلی‌فنولی و اسانس برگ لاواند تهیه و از تست های ایجاد درد(writhing) القا شده بوسیله فرمالین و اسید استیک برای بررسی اثر ضد درد آنها در موش و از تست کاراژینان برای بررسی اثر ضدالتهابی آنها در رت استفاده شده که نتایج این مطالعه استفاده سنتی از لاواند برای درمان بیماری های دردناک و التهابی را تائید نموده و مطالعات بیشتر برای تعیین اجزاء شیمیایی فعال را پیشنهاد می‌کند.

در مطالعه دیگری اثر ضد درد گیاه نعنا که در طب سنتی از آن به عنوان مسکن یاد شده، به روش صفحه داغ (hot plate)در موش صحرایی نر مورد بررسی قرار گرفته است.
بر اساس نتایج این مطالعه، عرق نعنا دارای اثر ضد درد است و شدت اثر آن با افزایش دوز افزایش می‌یابد (p<0.05) به طوری که اثرات ضد درد عرق نعنا از دوز ۲۷ میلی‌گرم/کیلوگرم شروع و در دوز ۶۰ میلی‌گرم / کیلوگرم به حداکثر می‌رسد. همچنین اثر ضد درد عرق نعنا از آسپیرین بیشتر می باشد(p<0.05).

برای مقایسه اثرات تجویز اسانس اکلیل کوهی( رزماری) در ادم پنجۀ پای موش ناشی از کاراژینان وکولیت ناشی از تری نیتروبنزن سولفونیک اسید(TNBS)؛ دو هفته قبل از آزمون موش های ICR از طریق یک رژیم غذایی استاندارد آزمایشگاهی اسانس اکلیل کوهی را در ۳ دوز (ppm 5000 و۱۲۵۰،۲۵۰۰) دریافت کردند. تغذیه باppm 5000 اسانس اکلیل کوهی ابتدا بعد از ۲ ساعت وسعت ادم پنجۀ پا را افزایش اما بعد از ۲۴ ساعت وسعت ادم را کاهش داد.

در in vitro اکالیپتوس در غلظت ۳۷ میکرومول در لیتر سنتز پروستاگلاندین را مهار می کند. در مدل های حیوانی اثرات ضد التهابی و ضد درد (antinociceptive) اکالیپتوس نشان داده شده است. در بیماران مبتلا به درماتیت توام با خشکی و ترشح؛ اثر ضد‌ التهابی Eucalyptus radiata نشان داده شده است که به احتمال زیاد به علت مهار مارکرهای التهابی مانند TNF-alpha، آنزیم هایCOX ،۵- لیپواکسیژناز و لکوترین های دیگر می‌باشد و می‌توان از آن به عنوان جایگزین استروئیدهای موضعی استفاده کرد.

۱و ۸ سینئول( اکالیپتول) که مهمترین ترکیب اسانس اکالیپتوس می‌باشد، متابولیسم اسید آراشیدونیک و تولید سایتوکین ها را در مونوسیت های انسان سرکوب میکند. در بررسی اثرات ضدالتهابی ۱و ۸ سینئول و مقایسه قدرت آن با پردنیزولون در مبتلایان به آسم برونشیال شدید وابسته به استروئید، کاهش مقدار روزانه پردنیزولون به میزان ۳۸ درصد در گروه تحت درمان با ۱و ۸ سینئول مشاهده شده است ( در مقایسه با ۷ درصد در گروه دارونما)